www.sax.fora.pl

Awocado

Zaczynałem jak miałem 9 lat, ten zapach amatiego który przechodził na palce(chyba mosiądz hmmm...) i ta radość gdy po 4 godzinach grania robiłem prawidłowe staccato językiem...to były czasy i niepowtarzalna radość hehe.

ArcusDi

greg

Teddy

Praktyka czyni mistrza. To zdanie nadal jest prawdziwe.
Ale już to, by naukę zaczynać na najlepszym dostępnym instrumencie, już niekoniecznie.
Czasy się zmieniły, można u nas kupić wszystko i za całkiem przyzwoite pieniądze (w porównaniu z octem). Jest nadmiar, dlatego ludzie pytają, by wybrać najlepiej.
Pytanie: czy musi być najlepiej? A może wystarczająco dobrze?
Gdy skupię się na jednym najlepiej, pozostałe będą byle jakie.
Potrzebna równowaga. Jak w pierwszym zeszycie Aebersolda pomiędzy ćwiczeniem technicznym a graniem melodii.
Można pogadać o doborze instrumentu, o nowych modelach. Ale gdy ciągnie się to namolnie - tracimy równowagę, bo wypada odpowiedzieć, a przez to inne staje się byle jakie.

greg

Mniej więcej to miałem na myśli. Kupowanie złomu kiedy dostępne są przyzwoite niedrogie instrumenty i tym samym niemiłosierne utrudnianie sobie to jedna bezsensowna skrajność. Rzucanie się na bardzo drogi instrument kiedy przyszłość może być różna a zapał może szybko zniknąć i liczenie, że instrument sam będzie bez ćwiczeń grał, do druga przeciwstawna mało sensowna skrajność. Skrajności nigdy nie są dobre. A kto pyta nie błądzi.

Marek222

"Trening czyni mistrza" to wciąż aktualne hasło. Jeśli chodzi o skrajności to nie jest to dobra opcja. Ja zacząłem nie tak dawno. Najpierw kupiłem, używaną Yamahę 32 w Slavik Music. Bardzo dobry instrument, z którego byłem zadowolony. Pozwolił mi przejść przez pierwsze trudne chwile. Okazało się że nie zniechęciłem się i jednak będę kontynuował swoją pasję. Sprzedałem Yamahę i kupiłem nowy saksofon Antigua Pro 4248LQ w tym samym sklepie. To tzw. średniopółkowiec, nie za drogi i nie za tani. Jest to marka niedoceniana u nas a szkoda. Dźwięk i barwa zdecydowanie lepsze niż u Yamahy no i oczywiście cena. Ten instrument spełnia moje wszelkie oczekiwania. Pozostaje tylko ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć.... Laughing

Awocado

Hmm... Yamaha 32 to także "intermediate" saksofon, przez wielu polecany. Był nawet temat w którym mówiono że brzmi lepiej niż MARK VI... Na 2 stopniu znam parę osób które mają 32-ki i chwali je nauczyciel i uczniowie. Dziwne, szczególnie iż instrumenty od slavika są sprawne.

Marek222

Napisałem wyraźnie, że to był bardzo dobry instrument, zresztą jak wszystkie od Slavika. Nie miałem z nim żadnego problemu. Brzmieniowo jednak mi nie pasował, każdy lubi co innego lub ma inne wyobrażenie o soundzie. Oglądałem Yamahę 62 u Jarmuły w Tarnowie ale cena nie dla mnie. Antigua ma powiększoną czarę i ciemniejsze brzmienie, które mi odpowiada no i cenowo była do zaakceptowania. Myślę też, że wiele osób nie grało na saksofonach Antigua i dlatego tak mało o nich opinii. Ciekawe co powiedzieliby Ci uczniowie i nauczyciel gdyby mieli możliwość porównania na "żywo" tych instrumentów?

Awocado

Sam też grałem na Yas 32... Nikt mi nie musi mówić pewne umiejętności posidam, drugi stopień muzycznej to już nie przelewki. A i pare konkursów się objęździło z dobrym efektem... Chętnie bym spróbował, rzeczywiście Antiqua to taka dosyć niezbadana strefa. Hehe

Marek222

Wypada tylko pogratulować i życzyć dalszych sukcesów, drugi stopień to już wstęp do zawodowstwa. Pan Leszek Nowotarski na swoim kanale testował alt Antigua 4248, można obejrzeć. A jeśli będzie taka okazja to proszę spróbować pograć na Antigua. Yamaha jest znana i ceniona od dawna, Antigua dopiero zdobywa nasz rynek. Jest też kwestia ceny no i gustu. Są tacy, którzy sprzedają Keilwertha by kupić Antigua gdyż mieli okazję porównać oba te saksofony i trochę na nich pograć. Coś w tym jest, no cóż niezbadane są wyroki. Rolling Eyes

ArcusDi

Marek222

Dużo w tym prawdy co piszesz. Mam kolegę, który gra na saksofonie prawie 30 lat, nie skończył żadnej szkoły, jest samoukiem, mówią o nim "wirtuoz". Często grywał z zawodowcami po studiach muzycznych. Byli też i tacy jak opowiada, że bez nut nie zagrali nic. Ale mówi też, że grać należy tak by to brzmiało, że można zagrać zgodnie z nutami i zdobytą wiedzą ale to niema tego "smaku", jest jak niedoprawiona potrawa. To jest tak jak w każdym zawodzie, jeden ma papiery a drugi umiejętności. Oczywiście żeby mieć papiery też trzeba coś umieć ale często brakuje tego "czegoś". Laughing

Ja uczę się dla przyjemności i jak uda mi się coś osiągnąć to będę bardzo zadowolony. Zauważyłem, że to mnie coraz bardziej wciąga więc może coś z tego będzie.