www.sax.fora.pl

[ToSax]

Cześć.
Jestem początkujący jeśli chodzi o grę na saksofonie - gram na saksofonie altowym.
Chciałem zapytać, czy w przypadku grania wysokich dźwięków, tak od D trzykreślnego powinienem bardziej dociskać dolną wargę do stroika niż w przypadku niższych dźwięków? Bo zauważyłem że gdy zwiększę nacisk wargi na stroik od dołu to dźwięki wychodzą. Tak samo jak w przypadku najniższych dźwięków muszę mieć bardziej rozluźnioną wargę dolną niż grając w środku.
Czy takie podejście jest ok, czy jednak nie?
Z góry dziękuję za info.

[ArcusDi]

[ToSax]

Wielkie dzięki za szczegółowe wyjaśnienie

[ArcusDi]

[Teddy]

"bez spiny" - ładnie napisane. Wszystko naturalnie, nic na siłę.
I jak pisze ArcusDi - ta sama estetyka w zakresie dostępnych dźwięków.
Jak nie gra Ci d3... może jeszcze na nie za wcześnie?
Ćwicz go czasami, ale nie stawiaj sobie takiego celu. Graj na luzie, w Twoim zakresie, swobodnie, by dało Ci to frajdę.
d3 samo przyjdzie...

[ArcusDi]

[greg]

Dorzucę swoje trzy grosze. Na początku kariery saksofonowej bardzo wysokie dźwięki są trudne a często niemożliwe do wydobycia, bo jednak dolna warga nie ma odpowiedniego napięcia. Trzeba ją po prostu w miarę czasu i ćwiczeń "nabić" czyli nadać jej na tyle tężyzny żeby była w naturalny sposób zdolna przez cały czas gry utrzymać odpowiednie napięcie. Przykładem okres jaki musi upłynąć zanim pojawi się tzw. altissimo o czym w innym wątku. Po jakimś czasie to napięcie jest już tak naturalne, że jak to określili moi poprzednicy, gra się na zupełnym luzie. Ćwiczenie na siłę wysokich dźwięków nie ma sensu, bo może prowadzić do przetrenowania i uszkodzenia mięśni twarzy i ust odpowiedzialnych za grę. Mieliśmy tu niedawno wątek o czymś takim. W tym kontekście zadęcie tzw. klasyczne czyli klarnetowe na początkowym etapie nauki ma sens, bo zawinięcie na zęby niewyćwiczonej dolnej wargi nie posiadającej odpowiedniej kondycji i napięcia po prostu pozwala ćwiczyć inne elementy jak choćby oddech i stabilność długich dźwięków i jednorodność skali. Z czasem można i należy przesuwać coraz bardziej dolną wargę do przodu aż do tzw. zadęcia otwartego albo inaczej amerykańskiego. No chyba że ktoś chce się skupić grając na saksofonie na muzyce klasycznej, która jak wiadomo nie oddaje pełni możliwości wykonawczych tak pięknego instrumentu jak saksofon.

[ArcusDi]

[greg]

Ja zaczynałem od zadęcia typowo klarnetowego grając niemal wyłącznie klasykę, bo takie były standardy nauczania. Na jakimś etapie, kiedy stwierdziłem, że mi to potrzebne, przy odpowiednim wytrenowaniu aparatu, nie miałem żadnego problemu żeby przestawić się na zadęcie otwarte. Nie ma jednej drogi idealnej dla wszystkich, każdy indywidualnie wybiera najlepszą dla siebie. Natomiast obiektywnie patrząc zadęcie klasyczne, w którym zęby wspomagają dolną wargę jest dla osoby początkującej łatwiejsze niż otwarte.

[ArcusDi]

[greg]